Wczoraj wieczorem podjęłam pewną decyzję. Decyzja była egoistyczna, zupełnie lekceważąca Boże przykazania. Poniekąd chciałam taką decyzję podjąć (jak każdy grzech- świadome, dobrowolne przekroczenie przykazań), z drugiej strony w moim sercu było mocne pragnienie, aby to jakoś odgórnie zwyczajnie "nie wypaliło". Sama nie byłam w stanie powiedzieć nie - tej sytuacji, ale modliłam się (zresztą w tej walce wspierana byłam) mocno dzisiaj od rana o to, żeby coś się stało, żeby jednak ten cały pomysł nie powiódł się, chociaż modliłam się bez nadziei, bo było już wszystko ustalone, dosłownie: wszystko, to co? Bóg udowodnił mi po raz kolejny, że jest BOGIEM CUDÓW :) Zadziałał tak, że cały plan legł w gruzach i jestem naprawdę szczęśliwa z tego powodu. Pan Bóg uratował mnie, moje życie, troszczy się o mnie, kocha mnie. Znowu to udowodnił, tak bardzo wyraźnie.