Letnie miesiące minęły w mgnieniu oka. Lato odchodzi, a w jego miejsce nadchodzi różnobarwna jesień. Trudno mi się przyzwyczaić do cykania zdjęć, dlatego nie ma ich znowu zbyt dużo... Postaram się, aby na obietnicach, że we wrześniu będzie ich więcej się nie skończyło. 

Zaczynamy na słodko. To była prawdziwa uczta! Wyobraźcie sobie, że to spaghetti jest....lodowe :) Nic bardziej nie potrzebowałam tego upalnego lipcowego dnia od takiej porcji lodów ze świeżymi owocami. 

Jakość beznadziejna, ale miejsce wyjątkowe. Trzy lata mieszkałam w bloku przy tej alejce. Przeszłam nią w sierpniu z sentymentem wspominając ten czas. Nie mogłam w czasie urlopu nie odwiedzić Lublina. Pamiętacie o mojej miłości do tego miasta?

Jak Lublin to i Poczekajka oczywiście. Miejsce, w którym zostawiałam swoje sukcesy i porażki. I przede wszystkim poznałam wielu pięknych ludzi.

A to drugi kapucyński kościół i Plac Litewski. Miejsce, w którym mieszkańcy lubią przesiadywać godzinami. Młodzi i starzy. Bogaci i ubodzy. Otwarta przestrzeń, pięknie zagospodarowana. Dostępna dla każdego.

Idąc za ciosem, kolejny kościół :D Tym razem od środka i w górach, Sanktuarium na Krzeptówkach. Wnętrze robi wrażenie!

Pocztówka z Kasprowego Wierchu. Lekko nie było, ale udało się wejść. 

"Wędrówka daje szczęście, nie jej cel" :)


ulubione miejsce w Krakowie :)

jak sierpień to i świętowanie - 27 sierpnia - wspomnienie św. Moniki, a więc i IMIENINY :)

Uwielbiam swoją patronkę, za ogrom cierpliwości i wytrwałość w modlitwie. 

a taki kadr udało mi się złapać ostatniego dnia sierpnia, wracając nieznaną drogą do domu... 

Trzeba przyznać, że jednak w moim obiektywie królują wszelkie pobożności ;) takie moje życie, ale nie zamieniłabym go na inne, mimo że wymaga drobnych poprawek :)